عفونت ایمپلنت دندان را چطور می‌توان تشخیص داد و علت و درمان آن چیست؟

در واقع عفونت ایمپلنت دندان انتخابی نیست. اما اگر ایمپلنت دندان انجام داده‌اید یا به انجام دادن آن فکر می‌کنید، این یک موضوعی است که دانستن آن مهم است.

شایع‌ترین عوارض جانبی ایمپلنت دندان نوعی از عفونت است.

و نوع ویژه‌ای از عفونت را  که در اغلب بیماران مشاهده می‌کنیم، پری ایمپلنتایتیس peri-implantitis نامیده می‌شود،

که یک نوع بیماری لثه است و می‌تواند سبب از بین رفتن استخوان فک و حتی عدم موفقیت ایمپلنت شود.

عفونت‌ها معمولا توسط باکتری‌ها ایجاد می‌شوند که می‌تواند بلافاصله بعد از عمل یا سال‌های پس از آن در دهان ایجاد شوند.

مسواک زدن و استفاده منظم از نخ دندان بهترین روش برای جلوگیری از تکثیر باکتری‌ها (و در نهایت پلاک دندان) است.

متأسفانه واقعیت آن است گاهی و خیلی کم ایمپلنت‌ دندان می‌تواند به دلایل مختلفی دچار عفونت شود.

ولی می‌توان عفونت ایمپلنت ایجاد شده را توسط متخصص مربوطه با لیزر از بین برود و نیاز به نگرانی در این مورد نیست.

با روش لیزر دندانپزشکی به خوبی می‌توان از ایجاد عفونت ایمپلنت حین کاشت جلوگیری کرد.

درمان عفونت ایمپلنت دندان و رفع عوارض جانبی آن

برخی از مواقع دندان‌های کاشته شده دچار عفونت می‌شوند.

از عوارض جانبی کاشت ایمپلنت‌های دندان که نسبتاً شایع است می‌توان به پری- ایمپلنتایتیس (Peri implantitis) اشاره کرد.

پری-ایمپلنتایتیس در حقیقت یک نوع التهاب در بافت‌هاست که شباهت زیادی به بیماری‌های لثه و دهان دارد.

علائم این عفونت شامل خون ریزی مکرر لثه‌ها است.

همچنین افزایش عمق پاکت (فاصله میان دندان و لثه) و ایمپلنت هم یکی دیگر از نشانه‌های این بیماری است.

یک سری علائم دیگر هم وجود دارند که با آن که میان بسیاری از بیماری‌های لثه مشترک‌اند،

ولی ممکن است به تشخیص درست مشکل کمک کنند.

این نشانه‌ها شامل تورم لثه‌ها و احتمال خروج ترشحات عفونی از لثه باشند.

مشکل اصلی عفونت ایمپلنت دندان آن است که این عارضه جانبی می‌تواند بافت استخوان را هم تحت تأثیر قرار دهد.

یعنی اینکه بافت استخوانی اطراف ایمپلنت ممکن است عفونت کند که

این مسئله خودش می‌تواند یک عامل خطرناک و دردسر ساز بزرگ به‌حساب آید.

اگر نگران عفونت بعد از ایمپلنت خودتان هستید بد نیست کمی در این زمینه مطالعه کنید.

به علاوه بررسی و چکاپ های دوره‌ای با پزشک متخصص ایمپلنت هم می‌تواند

به جلوگیری از بروز عوارض جانبی ایمپلنت و دیگر مشکلات کمک زیادی کند.

تشخیص علائم عفونت ایمپلنت دندان

زمانی که عفونت بعد از ایمپلنت تشخیص داده می‌شود اقدامات مختلفی برای رفع مشکل انجام می‌گیرد.

یکی از اولین قدم‌هایی که دندانپزشک برای این کار بر می‌دارد،

گرفتن یک تصویر اشعه ایکس از ایمپلنت دندانی که دچار عفونت شده است، می‌باشد.

گاهی هم ممکن است ببینید که دندانپزشک مرتباً با ابزارآلات مختلف بافت‌های اطراف ایمپلنت را دست‌کاری می‌کند.

اگر چنین چیزی را تجربه کردید نباید نگران باشید.

این کار برای آن است که متخصص به درستی بتواند سطح و درجه عفونت و التهاب بافت‌های اطراف ایمپلنت را بررسی کند.

دندانپزشک با معاینه دقیق و محتاطانه بافت‌های اطراف می‌تواند علائم و نشانه‌های عفونت را تشخیص دهد

و در نتیجه تصمیم درست گرفته و بهترین راه برای درمان عفونت را انتخاب کند.

تشخیص به‌موقع مشکل یکی از مسائلی است که در درمان عفونت ایمپلنت دندان تأثیر زیادی دارد.

اگر تشخیص به‌موقع انجام شود، ممکن است دندانپزشک با کارهایی که انجام می‌دهد

نهایتاً بتواند ایمپلنت دندان شما را حفظ کند و دیگر نیازی به تعویض و اقدامات بعدی نباشد.

شاید ابتدا فکر کنید که این خیلی خوب است!

ولی در حقیقت وضعیت کاملاً برعکس است.

این عدم ایجاد درد باعث می‌شود که معمولاً بیمار اصلاً متوجه وجود مشکل در دهان و بافت‌های اطراف ایمپلنت خود نشود.

التهاب بافت‌های اطراف ایمپلنت به دلایل مختلف می‌تواند به وجود آمده باشد.

ممکن است این التهاب ناشی از ورود یک جسم خارجی به داخل بدن

و در نتیجه واکنش تدافعی طبیعی سیستم ایمنی نسبت به آن باشد.

به این شرایط سمنتایتیس (cementitis) گفته می‌شود.

البته اگر کمتر از یک سال از زمان کاشت ایمپلنت می‌گذرد،

تورم و علائم ممکن است به علت بازسازی بافت‌های استخوانی باشد.

یعنی این که دلایل و موارد مختلفی می‌تواند باعث بروز این علائم شوند.

در نتیجه این متخصص دندانپزشک است که باید با بررسی‌های خود علت عفونت و تورم را تشخیص دهد

و مطابق با آن اقدامی مناسب برای برطرف کردنش انجام دهد.

درمان علائم عفونت بعد از ایمپلنت چیست؟

اگر دندانپزشک بعد از معاینه دقیق و کامل لثه، دندان و بافت‌های اطراف ایمپلنت

نهایتاً تشخیص داد که ایمپلنت دچار عفونت شده است،

قدم بعدی او تمیز کردن سطح خواهد بود.

تمیز کردن سطح عفونی شده ایمپلنت دندانی یکی از مهم‌ترین مراحل و جنبه‌های درمان عفونت ایمپلنت دندان است.

البته این کار چندان هم ساده نیست. همه چیز بستگی به نوع ایمپلنت دارد.

به همین دلیل گاهی ممکن است تمیز کردن سطح ایمپلنت سخت باشد.

نهایتاً دندانپزشک به تشخیص خود از یک روش برای تمیز کردن سطح ایمپلنت استفاده می‌کند.

بعد از این مرحله، نوبت به ضد عفونی کردن محل مورد نظر می‌رسد.

برای عفونت ایمپلنت دندان خفیف و معمولی، دندانپزشکان از آنتی‌بیوتیک استفاده می‌کند.

معمولاً وقتی از آنتی‌بیوتیک استفاده می‌شود که

استخوان اطراف ایمپلنت دندانی در حدود 2 تا 4 میلی‌متر دچار عفونت شده باشد.

اگر هم عفونت ایمپلنت دندان بیش از حد شیوع پیدا کرده باشد و دندانپزشک با عفونت جدی بافت‌ها مواجه باشد تصمیم دیگری می‌گیرد.

در نهایت آیا می‌توان به حفظ آن در اثر عفونت ایمپلنت دندان امیدی داشت؟

پاسخ قطعی در این مورد نمی‌توان داد.

همه چیز به شرایط دارد. اگر عفونت در مراحل اولیه‌اش درمان شود، شانس موفقیت در حفظ ایمپلنت بالا خواهد بود.

ولی اگر عفونت ایمپلنت دندان پیشرفت کرده باشد و استخوان را هم دچار مشکل کرده باشد، احتمالاً دیگر نمی‌توان ایمپلنت را نگه داشت.

در صورتی که عفونت شدید باشد، ایمپلنت باید از جای خود در آورده شود.

بعد از این کار محل ایمپلنت درمان می‌شود تا آن که عفونت در آن محل به‌طور کامل از بین برود.

پس از ترمیم کامل بافت‌ها، ممکن است بتوان دوباره یک ایمپلنت دیگر را در جای ایمپلنت قبلی قرار دارد.

ولی برای این کار حتماً باید مطمئن شد که عفونت‌های قبلی

به‌طور کامل از بین رفته‌اند و هیچ خطری برای قرار دادن ایمپلنت جدید وجود ندارد.

اگر شما هم قبلاً ایمپلنت کاشته‌اید، بهتر است هر چند وقت یک بار وضعیت ایمپلنت و بافت‌های اطراف آن را بررسی کنید.

به علاوه انجام چکاپ های دوره‌ای هم برای جلوگیری از بروز عوارض جانبی بعدی می‌تواند خیلی مفید باشد.

با این کار در صورتی که عفونتی وجود داشته باشد، احتمالاً آن را در مراحل اولیه تشخیص داده شده

و اقدامات لازم برای رفع مشکل را انجام خواهد شد.

عفونت ایمپلنت دندان یا پری ایمپلنتایتیس چیست؟

علت اصلی چنین مشکلی آن است که در کاشت ایمپلنت به اجبار باید بافت‌های لثه برش داده شوند.

یعنی در واقع جراحی یکی از مراحل اجتناب ناپذیر برای کاشت ایمپلنت می‌باشد

که همین مسئله پیش زمینه بروز مشکلاتی مانند عفونت را در آینده فراهم می‌کند.

البته جراحی که در کاشت ایمپلنت انجام می‌شود بسیار کوچک است و در نتیجه خطرات کمی به دنبال دارد.

ولی در صورتی که مراقبت‌های کافی از آن بافت‌های در حال ترمیم انجام نشود یا سیستم ایمنی بدن به دلایلی ضعیف شده باشد،

ممکن است بافت‌های اطراف ایمپلنت عفونت کرده و بیماری به نام پری ایمپلنتایتیس را ایجاد کنند.

سرایت عفونت ایمپلنت باعث تحلیل رفتن استخوان می‌شود

پری ایمپلنتایتیس همچنین ممکن است به بافت‌های استخوانی که در اطراف ایمپلنت قرار گرفته‌اند نیز آسیب برساند.

آسیب رسیدن به بافت‌های استخوانی را می‌توان بدترین و ناخوشایندترین عوارض جانبی عفونت ایمپلنت دانست.

در نتیجه عفونت ایمپلنت یا همان پری ایمپلنتایتیس می‌تواند

نهایتاً منجر به از دست رفتن استخوان اطراف ایمپلنت و بروز مشکلات بعدی شود.

البته جای امیدواری برای درمان هم وجود دارد.

اگر بیماری بتواند علائم را رد زمان مناسب تشخیص دهد و به دندانپزشک مراجعه کند،

احتمالاً قادر خواهد بود ایمپلنت دندانی‌اش را حفظ کند.

در واقع فردی که در دهان خود از ایمپلنت استفاده می‌کند

باید همیشه بهداشت ایمپلنت را به خوبی رعایت کند و مراقب علائم بروز عفونت باشد.

ولی لازم نیست چندان هم نگران این وضعیت پزشکی باشید.

به هر حال می‌دانیم که با رعایت اصول اولیه بهداشتی و مراقبت از ایمپلنت دندانی،

به احتمال زیاد اصلاً با چنین مشکلی مواجه نخواهید شد.

همان طور که گفتیم نرخ موفقیت ایمپلنت دندانی بسیار بالا و در حدود 95 درصد است.

دلایل عفونت ایمپلنت دندان چیست؟

پری ایمپلنتایتیس یا عفونت ایمپلنت دندان می‌تواند به علل مختلف اتفاق افتاد.

مثلاً یکی از مسائلی که تأثیر منفی زیادی بر بهداشت دهان می‌گذارد و در نتیجه احتمال بروز عفونت ایمپلنت دندان را تا حد زیادی افزایش می‌دهد، سیگار کشیدن است.

علاوه بر سیگار کشیدن، مشکلات پزشکی دیگر مانند پوکی استخوان،

دیابت یا مشکلات ضعف سیستم ایمنی بدن هم می‌تواند نقش مؤثری

در افزایش خطر ابتلا به پری ایمپلنتایتیس داشته باشد.

نکته دیگری هم که باید در ذهن داشته باشید این است که اگر در گذشته بیماری‌های لثه و دندان را تجربه کرده‌اید،

یعنی سابقه چنین مواردی را دارید، باید بیشتر از دیگران از ایمپلنت خود مراقبت کنید.

علائم عفونت ایمپلنت و یا ابتلا به پری ایمپلنتایتیس

علائم عفونت ایمپلنت دندان یا ایمپلنتایتیس شامل به وجود آمدن پاکت لثه در اطراف ایمپلنت دندانی می‌باشد.

پاکت (Pocket) اصطلاحاً به فاصله‌ای گفته می‌شود که میان دندان و لثه ایجاد می‌شود.

هنگامی که لثه دچار عفونت شده باشد، عمق این پاکت‌ها مرتباً بیشتر می‌شوند.

به علاوه چرک کردن خط لثه و یا خون ریزی آن‌ها هم می‌تواند از نشانه‌های دیگری عفونت کردن لثه باشد.

در این شرایط لثه متورم شده و قرمز به نظر می‌رسد.

در این حالت ممکن است در اطراف دندان جرم یا پلاک تشکیل شود.

در صورتی که وضعیت به همین صورت باقی بماند و درمان به‌موقع انجام نشود، بیماری پیشرفت کرده و وضع وخیم‌تر می‌شود.

در حالت پیشرفته و پس از گذشت مدت طولانی ممکن است بافت‌های استخوانی نیز دچار آسیب شوند.

در این حالت ممکن است ایمپلنت دندانی هم با مشکلات جدی مواجه شود.

در بسیاری از مواقع حالت پیشرفته عفونت ایمپلنت یا پری ایمپلنتایتیس آن قدر بافت‌ها را دچار مشکل و آسیب می‌کند که

دیگر نمی‌توان ایمپلنت را حفظ کرد و باید با اقدامات دیگر مانند جراحی مشکل را برطرف نمود.

در مرحله پیشرفته معمولاً از وضعیت دهان و فک و دندان بیمار

با اشعه اکس عکس برداری می‌شود تا میزان بافت استخوانی تحلیل رفته مشخص شود.

درمان عفونت ایمپلنت و لثه با لیزر دندانپزشکی ایمن

دندانپزشکان با استفاده از تجهیزات بسیار پیشرفته، دقیق و پیچیده عفونت لثه و ایمپلنت دندانی را با لیزر درمانی می‌کنند.

برخی از لیزرها قادرند علاوه بر بافت‌های نرم، بافت‌های سخت را نیز تحت تأثیر قرار دهند و درمان کنند.

بنابراین برخی لیزرها طیف گسترده تری از بیماری‌های لثه را می‌توانند تحت درمان قرار دهند.

درمان لیزری بسیار آرام و بدون درد است و برای کاهش هر چه بیشتر ناراحتی و درد بیمار،

از یک اسپری آب و همچنین وزش هوا برای سرد کردن محیط تحت درمان استفاده می‌شود.

به این صورت بیمار هنگام عمل تقریباً هیچ دردی را حس نخواهد کرد.

اگر شما هم جزو افرادی هستید که دچار عفونت ایمپلنت دندان هستید می توانید از روش لیزر درمانی برای درمان آن استفاده کنید.

لیزر درمانی بدون درد، قادر است محیط را به‌طور کامل از باکتری‌ها پاکسازی کند و همچنین طول دوره بازیابی ایمپلنت نیز بسیار کوتاه است.

این روش بسیار راحت و ایمن است و نیازی نیست پس از انجام درمان از آن مراقبت زیادی بکنید و خیلی سریع و راحت خوب می‌شود.

کاشت دندانی ویکی پدیا